ΑΦΗΡΗΜΈΝΟΣ

Οι γυναίκες με προβλήματα χρήσης ουσιών αποτελούν επίσης έναν πληθυσμό με ειδικές ανάγκες λόγω φύλου, ο οποίος δεν έχει λάβει αρκετή προσοχή κατά την ανάπτυξη πολιτικών και θεραπευτικών υπηρεσιών. Το χάσμα στις παρεμβάσεις που σχετίζονται με το φύλο παραμένει εμφανές, αν και υπάρχει ένας αυξανόμενος αριθμός φιλιππινέζων γυναικών που αναζητούν θεραπεία για διαταραχή χρήσης ουσιών (SUD). Αυτή η μελέτη στοχεύει να περιγράψει τις εμπειρίες των φιλιππινέζων γυναικών σε κέντρα θεραπείας SUD και να εντοπίσει τα εμπόδια στη συμμετοχή στη θεραπεία και τα κενά στις υπηρεσίες και την αντιληπτή υποστήριξη που ανταποκρίνεται στο φύλο μέσω μελέτης περίπτωσης. Ομοιογενής δειγματοληψία χρησιμοποιήθηκε για την επιλογή τεσσάρων γυναικών που ήταν σε θεραπεία εντός των ετών 2016 και 2017. Όλοι οι συμμετέχοντες είναι ανύπαντροι, από οικογένειες της ανώτερης μεσαίας τάξης και εγγράφηκαν σε ιδιωτικές εγκαταστάσεις θεραπείας. Τα ευρήματα αποκάλυψαν ότι τα εμπόδια στη συμμετοχή στη θεραπεία εμφανίζονται κυρίως σε ενδοπροσωπικό πλαίσιο, όπως η ντροπή, το τραύμα και τα συνυπάρχοντα ιατρικά και ψυχικά ζητήματα υγείας. και η έλλειψη πρόσβασης σε ομάδες υποστήριξης μόνο για γυναίκες. Τα δομικά κενά είναι εμφανή, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης γυναικών συμβούλων, της απουσίας φροντίδας με βάση το τραύμα και των γενικών πολιτικών και διαδικασιών που επηρεάζουν τις γυναίκες. Σημειώνεται ότι η υποστήριξη της ανάκαμψης είναι ευρέως διαθέσιμη, αλλά δεν ανταποκρίνεται ειδικά στις μοναδικές ανάγκες των γυναικών. 

Συγγραφείς:

Μα Βερόνικα Φελίπε, RPsy, ICAP I

Σχέδιο Κολόμπο – Συμβουλευτικό πρόγραμμα για τα ναρκωτικά

Τερέζα Κ. Καστίγιο, RPsy, ICAP I

Ίδρυμα πτήσης γλάρων, Inc.