αφηρημένος

Σημασία  Οι κρατικοί νόμοι για την κάνναβη αλλάζουν ραγδαία. Η έρευνα είναι ασαφής σχετικά με τη σύνδεσή τους με τα ποσοστά αυτοτραυματισμού και επίθεσης. Οι υπάρχουσες μελέτες δεν έχουν εξετάσει τις διακυμάνσεις στην εμπορευματοποίηση της κάνναβης σε όλα τα κράτη με την πάροδο του χρόνου.

Στόχος  Να αξιολογηθεί η συσχέτιση των κρατικών ιατρικών και ψυχαγωγικών νόμων για την κάνναβη με αυτοτραυματισμό και επίθεση, συνολικά και ανά ηλικία και φύλο, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη διάφορους βαθμούς εμπορευματοποίησης.

Σχεδιασμός, Ρύθμιση και Συμμετέχοντες  Χρησιμοποιώντας ένα σχέδιο κοόρτης με ανάλυση σταθερών εφέ πάνελ, οι αλλαγές εντός της πολιτείας στις αξιώσεις για τραυματισμούς αυτοτραυματισμού και επίθεσης πριν και μετά τις αλλαγές στους νόμους περί κάνναβης ποσοτικοποιήθηκαν και στις 50 πολιτείες των ΗΠΑ και στην Περιφέρεια της Κολούμπια. Αξιολογήθηκαν τα πλήρη στοιχεία αξιώσεων για τους δικαιούχους του προγράμματος υγείας Medicare Advantage από την 1η Ιανουαρίου 2003 έως τις 31 Δεκεμβρίου 2017, ομαδοποιήθηκαν ανά κράτος και μήνα. Η ανάλυση δεδομένων πραγματοποιήθηκε από τις 31 Ιανουαρίου 2020 έως τις 21 Ιανουαρίου 2021.

Ανοίγματα  Κατηγορηματική μεταβλητή που τιθασεύσει το βαθμό νομιμοποίησης της κάνναβης σε κάθε πολιτεία και μήνα με βάση τον τύπο νόμου (ιατρικό ή ψυχαγωγικό) και το λειτουργικό καθεστώς των ιατρείων (εμπορευματοποίηση).

Κύρια αποτελέσματα και μέτρα  Αξιώσεις για τραυματισμούς αυτοτραυματισμού και επίθεσης με βάση τους κωδικούς διεθνούς ταξινόμησης ασθενειών.

Αποτελέσματα  Η ανάλυση περιελάμβανε 75 395 344 δικαιούχους (μέση ηλικία [SD), 47 [22] έτη, 50% γυναίκες και διάμεση παρακολούθηση, 17 μήνες [διατομεακή κλίμακα, 8-36 μήνες]). Κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης, 29 πολιτείες επέτρεψαν τη χρήση ιατρικής κάνναβης και 11 επιτρεπόμενη ψυχαγωγική κάνναβη. Οι σημειακές εκτιμήσεις για τα ποσοστά αυτοτραυματισμού και κακοποίησης σε όλο τον πληθυσμό ήταν υψηλότερες σε πολιτείες που νομιμοποιούσαν την ψυχαγωγική κάνναβη σε σύγκριση με κράτη χωρίς νόμους περί κάνναβης, αλλά τα αποτελέσματα αυτά δεν ήταν στατιστικά σημαντικά (προσαρμοσμένο ποσοστό [aRR] επίθεση, ιατρεία αναψυχής: 1,27; 95% CI, 0,79-2,03;αυτοτραυματισμός, ιατρεία αναψυχής aRR: 1,15; 95% CI, 0,89-1,50). Τα αποτελέσματα ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία και το φύλο χωρίς συσχετισμούς, εκτός από τα κράτη με ψυχαγωγικές πολιτικές και αυτοτραυματισμό μεταξύ ανδρών ηλικίας κάτω των 40 ετών (aRR <21 ετών, ψυχαγωγικά χωρίς ιατρεία: 1,70, 95% CI, 1,11-2,61, aRR ηλικίας 21-39 ετών, ιατρεία αναψυχής: 1,46, 95% CI, 1,01-2,12). Η ιατρική κάνναβη γενικά δεν συσχετίστηκε με τραυματισμούς αυτοτραυματισμού ή επίθεσης σε όλη την ηλικία ή μεταξύ των υποομάδων ηλικίας και φύλου.

Συμπεράσματα και συνάφεια  Η νομιμοποίηση της ψυχαγωγικής κάνναβης φαίνεται να συνδέεται με σχετικές αυξήσεις στα ποσοστά αξιώσεων για αυτοτραυματισμό μεταξύ των ανδρών δικαιούχων του σχεδίου υγείας ηλικίας κάτω των 40 ετών. Δεν υπήρχε καμία σχέση μεταξύ της νομιμοποίησης της κάνναβης και της αυτοτραυματισμού ή της επίθεσης, για οποιαδήποτε άλλη ηλικιακή και σεξουαλική ομάδα ή για την ιατρική κάνναβη. Τα κράτη που νομιμοποιούν αλλά εξακολουθούν να περιορίζουν την εμπορευματοποίηση μπορεί να είναι σε καλύτερη θέση για να προστατεύσουν τους νεότερους ανδρικούς πληθυσμούς από ακούσιες βλάβες.