Οι διαταραχές χρήσης ουσιών επανεμφανίζονται χρόνιες, συχνά υποτροπιάζοντας ασθένειες που επηρεάζουν τον εγκέφαλο και θα πρέπει να αντιμετωπίζονται εντός της αρένας δημόσιας υγείας παρόμοιες με άλλες ασθένειες όπως ο διαβήτης και οι καρδιακές παθήσεις. Αυτή η κατανόηση, ωστόσο, δεν βρίσκει εύκολα το δρόμο της προς τη δημόσια ή κοινωνική πολιτική.

Τα άτομα που πάσχουν από διαταραχές χρήσης μη επεξεργασμένων ουσιών καταλήγουν συχνότερα στο σύστημα ποινικής δικαιοσύνης λόγω εγκληματικής δραστηριότητας που σχετίζεται με την ασθένειά τους και της ανάγκης υποστήριξης του εθισμού τους. Το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης γίνεται το αποθετήριο ατόμων με διαταραχές χρήσης ουσιών και αυτό το σύστημα μπορεί να είναι τα πρώτα άτομα που πάσχουν από τη νόσο εισέρχονται στη θεραπεία. Ως εκ τούτου, οι ευκαιρίες για θεραπευτικές παρεμβάσεις συμβαίνουν κατά μήκος της δικαστικής συνέχειας από τη σύλληψη έως τη δίωξη έως την καταδίκη έως τη φυλάκιση και την αποφυλάκιση. Η δημιουργία συστηματικών θεραπευτικών παρεμβάσεων που προσφέρουν θεραπεία αντί της φυλάκισης ή της περαιτέρω δίωξης οδηγεί σε μειωμένη εγκληματική δραστηριότητα και αυξάνει τις ευκαιρίες ανάρρωσης.

Την άνοιξη του 2021, μεταπτυχιακοί φοιτητές από το Κολλέγιο Ποινικής Δικαιοσύνης John Jay ολοκλήρωσαν μια εξάμηνη ερευνητική εργασία σε συνεργασία με το Πρόγραμμα Εργαστηρίου Διπλωματίας του Υπουργείου Εξωτερικών.  Στόχος του έργου ήταν η έρευνα της ετοιμότητας των χωρών να επεκτείνουν εναλλακτικές λύσεις αντί της φυλάκισης (ATIs) για άτομα με διαταραχές χρήσης ουσιών (SUD).

Οι φοιτητές συγκέντρωσαν στοιχεία για 193 κράτη μέλη του ΟΗΕ (συν την Παλαιστίνη, το Κοσσυφοπέδιο και την Ταϊβάν) σε διάφορους παράγοντες, όπως ο νομικός κώδικας, η εθνική στρατηγική για τον έλεγχο των ναρκωτικών, η κοινή γνώμη, η ικανότητα θεραπείας και οι συγκεκριμένοι τύποι ATIs που λειτουργούν.  Συνολικά, τα ευρήματα που υποδείκνυαν περίπου τις μισές χώρες έχουν νόμους που επιτρέπουν atis για διαταραχές χρήσης ουσιών, ενώ λιγότερο από το ένα τρίτο έχουν εθνικές στρατηγικές ελέγχου των ναρκωτικών που επιτρέπουν την ανάπτυξη αυτών των εναλλακτικών λύσεων.  Το μνημειώδες πεδίο εφαρμογής αυτού του έργου - το πρώτο του είδους του - παρέχει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με την κατάσταση των ATIs για τα SUD σε κάθε χώρα.

Ως εκ τούτου, αυτή η έκθεση παρουσιάζει την πρώτη προσπάθεια να συγκεντρωθούν αυτές οι πληροφορίες σε παγκόσμιο επίπεδο και πλήρως. Ένα βίντεο της διαδικτυακής συνάντησης με την παρουσίαση των αποτελεσμάτων είναι διαθέσιμο εδώ.

Μεταπτυχιακοί φοιτητές: Έμμα Μπάρτον, Σάρλοτ Ντρόζντ, Αν Φατού, Κέιτλιν Φέργκιουσον, Μαρκ Γκέιλ, Παρκάς Γκάρτσα, Κάρεν Τζιράλντο, Έιμι Χάνστιν, Μάθιου Τζόμπσον, Ζοζεφίν Κεμ, Λίντσεϊ Λέρνερ, Μίρα Μάρτιν, Ντέβον ΜακΜάναμον, Μέρβιν Πέιν, Μπριάνα Ρίβερς, Μπιάνκα Σουάζο, Αρλίντα Ζουβέλι.

Υπό την επίβλεψη της καθηγήτριας Rosemary Barberet, Τμήμα Κοινωνιολογίας, Κολλέγιο Ποινικής Δικαιοσύνης John Jay