Παράγοντες εργασιακού περιβάλλοντος και πρόληψη θανάτων που σχετίζονται με τα οπιοειδή
Η διαταραχή χρήσης οπιοειδών (OUD) και οι θάνατοι από υπερβολική δόση οπιοειδών (OOD) είναι διαδεδομένες μεταξύ των εργαζομένων στις ΗΠΑ, αλλά οι παράγοντες που σχετίζονται με την εργασία δεν έχουν λάβει επαρκή προσοχή ούτε ως παράγοντες κινδύνου ούτε ως ευκαιρίες για την πρόληψη της OOD. Ο υψηλότερος επιπολασμός της OOD σε άτομα με βαριές σωματικές εργασίες, πιο επισφαλή εργασία και περιορισμένα οφέλη υγειονομικής περίθαλψης υποδηλώνουν ότι το εργασιακό περιβάλλον και οι οργανωτικοί παράγοντες μπορεί να προδιαθέτουν τους εργαζόμενους στην ανάπτυξη του OUD.
Οι οργανωτικές πολιτικές που μειώνουν τους εργονομικούς παράγοντες κινδύνου, ανταποκρίνονται αποτελεσματικά στις ανησυχίες για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων, παρέχουν πρόσβαση σε μη φαρμακολογική διαχείριση του πόνου και ενθαρρύνουν την έγκαιρη θεραπεία χρήσης ουσιών αποτελούν σημαντικές ευκαιρίες για τη βελτίωση των αποτελεσμάτων. Τα οργανωτικά εμπόδια μπορούν να περιορίσουν την αποκάλυψη του πόνου και της συμπεριφοράς αναζήτησης βοήθειας και η εκπαίδευση στα οπιοειδή δεν ενσωματώνεται αποτελεσματικά στα προγράμματα κατάρτισης για την ασφάλεια στο χώρο εργασίας και την προαγωγή της υγείας.
Η ανάπτυξη πολιτικής σε επίπεδο εργοδότη, κυβέρνησης και ένωσης θα μπορούσε να βελτιώσει την ανταπόκριση στο χώρο εργασίας των εργαζομένων με OUD και να μειώσει τους επαγγελματικούς κινδύνους που μπορεί να συμβάλλουν σε αυτό.
Η διαταραχή χρήσης οπιοειδών (OUD) είναι ένα συντριπτικό πρόβλημα δημόσιας υγείας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η υπερβολική δόση ναρκωτικών είναι πλέον η κύρια αιτία θανάτου από ατύχημα στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τα δύο τρίτα όλων των θανάτων από υπερβολική δόση ναρκωτικών να αφορούν οπιοειδή. Πολλοί από αυτούς τους θανάτους οφείλονται στη χρήση συνταγογραφούμενων παυσίπονων και τα συνθετικά οπιοειδή (π.χ. φαιντανύλη, τραμαδόλη) έχουν ξεπεράσει τα συνήθως συνταγογραφούμενα οπιοειδή ως κύρια αιτία θανάτων από υπερβολική δόση οπιοειδών (OOD) από το 2015. Η δραματική αύξηση τόσο της συνταγογραφούμενης όσο και της παράνομης χρήσης οπιοειδών από το 2000 αποδίδεται, εν μέρει, στη σημαντική απελευθέρωση των πρακτικών συνταγογράφησης οπιοειδών για τη θεραπεία του οξέος και χρόνιου πόνου. Τα ποσοστά συνταγογράφησης οπιοειδών έχουν παρουσιάσει σταδιακή μείωση από το 2010, αλλά τα ποσοστά θνησιμότητας από οπιοειδή αυξήθηκαν σε 47 600 ζωές που χάθηκαν το 2017. Επίσης, ορισμένες αλλαγές πολιτικής που αποσκοπούν στη μείωση της συνταγογράφησης οπιοειδών (π.χ. προγράμματα παρακολούθησης συνταγογραφούμενων φαρμάκων) ενδέχεται να έχουν συμβάλει στη μετάβαση των ατόμων στη χρήση παράνομα παρασκευασμένων οπιοειδών, όπως η ηρωίνη και η φαιντανύλη. Θα πρέπει να διερευνηθούν εναλλακτικές προοπτικές πολιτικής πέραν των ορίων συνταγογράφησης.
Μεγάλο μέρος της ανταπόκρισης της δημόσιας υγείας στην κρίση των οπιοειδών ήταν στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης. Εκτός από τις αλλαγές πολιτικής για την πρόληψη πολλαπλών συνταγογράφων, τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) και οι ιατρικές εταιρείες έχουν αναθεωρήσει τις ιατρικές κατευθυντήριες γραμμές για τη συνταγογράφηση οπιοειδών για τη διαχείριση του πόνου και έχουν διατεθεί περισσότερα ομοσπονδιακά κονδύλια για τη βελτίωση της διαθεσιμότητας της θεραπείας OUD. Η πολυπλοκότητα αυτού του προβλήματος που περιλαμβάνει συμπεριφορές χρήσης ουσιών, διαχείριση πόνου, ιατρικές και ασφαλιστικές πρακτικές, Οι κοινοτικές υπηρεσίες και άλλοι παράγοντες υποδηλώνουν την ανάγκη για μια ολοκληρωμένη ανάλυση των βαθύτερων αιτιών για τη μείωση του επιπολασμού της OUD και των ποσοστών OUD. Μια ανάντη αιτία που σπάνια επισημαίνεται είναι η προέλευση των συμπτωμάτων του πόνου για τα οποία τα άτομα αναζητούν θεραπεία και ο βαθμός στον οποίο αυτοί οι παράγοντες μπορούν να προληφθούν ή να μετριαστούν.
Η ανακούφιση του σωματικού πόνου είναι ο πρωταρχικός λόγος που δίνεται (63,4%) για ένα πρόσφατο επεισόδιο κατάχρησης συνταγογραφούμενων παυσίπονων μεταξύ ατόμων ηλικίας 18 ετών και άνω. Σαράντα τοις εκατό των εργαζομένων στις ΗΠΑ αναφέρουν χρόνιο ή υποτροπιάζοντα μυοσκελετικό πόνο, το 15% των εργαζομένων αναφέρουν πόνο τις περισσότερες ημέρες ή κάθε μέρα και οι παροξύνσεις του πόνου στην πλάτη που σχετίζονται με την εργασία αντιπροσωπεύουν 5,3 δισεκατομμύρια δολάρια ετησίως σε χαμένη παραγωγικότητα εργασίας. Παράγοντες που σχετίζονται με την εργασία μπορούν επίσης να επηρεάσουν την πρόσβαση σε οπιοειδή καθώς και σε θεραπείες OUD, καθώς πολλοί εργαζόμενοι στις ΗΠΑ εξαρτώνται από την ασφάλιση υγείας που χρηματοδοτείται από τον εργοδότη ή την ασφάλιση αποζημίωσης των εργαζομένων. Η μέριμνα για τις συνθήκες εργασίας μπορεί να έχει σημαντικές δυνατότητες αποτελεσματικής δράσης στον τομέα της δημόσιας υγείας για την καταπολέμηση της κρίσης των οπιοειδών.
Το μέγεθος και τα συγκεκριμένα αίτια της OUD σε απασχολούμενα άτομα ήταν δύσκολο να εντοπιστούν, εν μέρει λόγω δυσκολιών στην αξιολόγηση της χρήσης ουσιών ή του εθισμού μεταξύ των εργαζομένων και εν μέρει λόγω της κοινής παραδοχής ότι τα άτομα που αγωνίζονται με τη χρήση ουσιών δεν ανήκουν στο εργατικό δυναμικό. Ωστόσο, ο χώρος εργασίας είναι ένας σημαντικός χώρος δημόσιας υγείας και, μέχρι σήμερα, οι εργοδότες δεν έχουν συμπεριληφθεί επαρκώς στις κρατικές και τοπικές προσπάθειες για την καταπολέμηση της κρίσης των οπιοειδών. Σε αυτό το άρθρο, επισημαίνονται οι τρόποι με τους οποίους οι συνθήκες εργασίας και η οργάνωση της εργασίας μπορούν να συμβάλουν στην έναρξη φαρμάκων για τον πόνο και στα σύνδρομα χρόνιου πόνου και στη χρήση οπιοειδών που μπορεί να ακολουθήσει. Πολλές συστάσεις συνάπτονται για τους ερευνητές δημόσιας υγείας, τους επαγγελματίες και τις οργανώσεις εργοδοτών για την ενσωμάτωση παραγόντων στο χώρο εργασίας στις προσπάθειες πρόληψης.