Αφηρημένος

Τα μοντέλα διαστάσεων για την ταξινόμηση της προσωπικότητας έχουν λάβει εκτεταμένη εμπειρική υποστήριξη στη θεραπεία της κατάχρησης ουσιών. Ωστόσο, δεν καταλαβαίνουμε επί του παρόντος εάν και ποιες διαστάσεις της λειτουργίας της προσωπικότητας είναι επιδεκτικές αλλαγής.

Ο στόχος ήταν να εξεταστεί εάν υπάρχουν κλινικά σημαντικές αλλαγές μεταξύ πριν και κατά τη διάρκεια της θεραπείας και να αξιολογηθεί εάν αυτές διαφέρουν μεταξύ εκείνων που ολοκληρώνουν ή εγκαταλείπουν τη θεραπεία.

Από τους 200 συμμετέχοντες από τα εξωτερικά ιατρεία και τους 340 από την ενδονοσοκομειακή θεραπεία, αξιοποιήθηκε μια στοχευμένη επιλογή 75 περιστατικών που συμμετείχαν και στις δύο φάσεις και είχαν πλήρη σύνολα δεδομένων της σειράς αξιολόγησης. Ένας ποσοτικός σχεδιασμός ατομικής παρακολούθησης πολλαπλών τοποθεσιών επέτρεψε την εξέταση των πιθανών επιδράσεων της θεραπείας στη λειτουργία της προσωπικότητας καθώς και του βαθμού κλινικής σημαντικής αλλαγής της λειτουργίας της προσωπικότητας. Χρησιμοποιούμε τη φόρμουλα της Jacob and Truax για αξιόπιστη και κλινικά σημαντική αλλαγή. Πραγματοποιήθηκαν πέντε ανεξάρτητες μικτές αναλύσεις διακύμανσης μεταξύ των συμμετεχόντων.

Όλες οι προσαρμογές της προσωπικότητας άλλαξαν προς υψηλότερα λειτουργικά επίπεδα, εκτός από την Κοινωνική Συμφωνία, η οποία παρέμεινε σταθερή. Σε σύγκριση με εκείνους που εγκατέλειψαν, οι ολοκληρωτές είχαν σημαντικά περισσότερες αλλαγές προς λειτουργικές προσαρμογές χαρακτηριστικών και υψηλότερη κλινική βελτίωση. Η εμμονή των δυσπροσαρμοστικών χαρακτηριστικών προσαρμογών μπορεί να είναι ένας σημαντικός δείκτης κινδύνου για κακά αποτελέσματα θεραπείας, που απαιτούν θεραπευτική προσοχή.