Τα άτομα που πάσχουν από διαταραχές χρήσης ουσιών αναπτύσσουν ισχυρές συσχετίσεις μεταξύ της διεγερτικής επίδρασης του φαρμάκου και των περιβαλλοντικών συνθημάτων που δρουν ως υπενθυμίσεις της εμπειρίας, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε υποτροπή.

Μια πρόσφατη μελέτη έχει προτείνει έναν μηχανισμό πίσω από την αναζήτηση φαρμάκων, τον εθισμό και την υποτροπή που περιλαμβάνει επιγενετική. Η επιγενετική μπορεί να περιγραφεί ως περιστάσεις που συμβαίνουν στο περιβάλλον που προκαλούν την ενεργοποίηση ή απενεργοποίηση ορισμένων γονιδίων, των οδηγιών που αποτελούνται από το DNA που ελέγχουν τα κύτταρα μέσα στο σώμα μας. 

Ο Δρ Makoto Taniguchi και ο Christopher Cowan από το Ιατρικό Πανεπιστήμιο της Νότιας Καρολίνας και την Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ ανακάλυψαν ότι η κοκαΐνη εμποδίζει μια συγκεκριμένη ρυθμιστική αρχή γονιδίων, αυτή είναι η δουλειά τους είναι να εισέρχονται στα κύτταρα και να τους εμποδίζουν να ενισχύσουν τη σχέση μεταξύ της ανταποδοτικής εμπειρίας της λήψης φαρμάκων και των ερεθισμών στο περιβάλλον. Ως αποτέλεσμα, χωρίς ο ρυθμιστής γονιδίων να έχει τον έλεγχο του βαθμού διατήρησης της σύνδεσης περιβάλλοντος / φαρμάκου, η μνήμη και οι ενδείξεις συνεχίζουν να ενισχύονται και να ενισχύονται.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτός ο μηχανισμός μπορεί να είναι καθοριστικός σε όλη τη μάθηση που περιλαμβάνει τη σύνδεση των εμπειριών ανταμοιβής φαρμάκων και των σχετικών συνθηκών στη μνήμη. Κατανοώντας πώς τα ναρκωτικά, όπως η κοκαΐνη, επηρεάζουν τους βιολογικούς μας μηχανισμούς, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τις πληροφορίες για να καθοδηγήσουμε την ανάπτυξη νέας θεραπείας για διαταραχές χρήσης ουσιών.