2018 жылдың 6 маусымы – ДДҰ-ның психикалық денсаулық атласы 2017 кейбір елдер психикалық денсаулық саясаты мен жоспарлау саласында ілгерілеушілікке қол жеткізгенімен, психикалық денсаулық бойынша оқытылған медицина қызметкерлерінің жаһандық жетіспеушілігі және қоғамға негізделген психикалық денсаулық мекемелеріне инвестициялардың жетіспеушілігі байқалады.

« Психикалық денсаулық атласының бұл соңғы басылымы бізге психикалық денсаулық үшін ресурстарды масштабтау тез арада болып жатқаны туралы тағы да көп дәлелдер келтіреді. Біз қандай жұмыстар атқаратынымызды білеміз. Психикалық денсаулыққа шұғыл түрде инвестиция салмау біз бұрын сирек көрген ауқымда денсаулыққа, әлеуметтік және экономикалық шығындарға ие болады», - деп атап өтті ДДҰ Психикалық денсаулық және уытқұмарлық департаментінің директоры доктор Шекхар Саксена.

Атлас психикалық денсаулыққа қатысты саясаттың, жоспарлар мен заңдардың болуы, сондай-ақ олардың белгіленген құқық қорғау құралдарымен сәйкестігі туралы ақпарат береді; қолда бар адами және қаржы ресурстары; күтім көрсететін объектілердің түрі; және психикалық денсаулықтың алдын алу және көтермелеу бағдарламалары.

Ол әлем халқының 97%-ын құрайтын ДДҰ-ға мүше 177 мемлекет ұсынған деректерге негізделеді және елдердің психикалық денсаулық үшін көшбасшылық пен басқаруды нығайта түсу дәрежесін өлшейді; жан-жақты психикалық денсаулықты және әлеуметтік көмек көрсету; ДДҰ-ның 2013-2020 жылдарға арналған психикалық денсаулықты нығайту жөніндегі кешенді іс-қимыл жоспарында көрсетілгендей, психикалық денсаулықты нығайту және проблемалардың алдын алу, дәлелдер мен зерттеулерді күшейту стратегиясын іске асыру.

Табысы аз елдерде психикалық денсаулық қызметкерлерiнiң көрсеткiшi 100 мың тұрғынға шаққанда 2-ден төмен болуы мүмкiн, ал табысы жоғары елдерде 70-тен астам. Бұл қажеттіліктерге қарама-қайшы келеді, себебі әрбір 10 адамнан 1-і кез келген уақытта психикалық денсаулыққа мұқтаж деп бағаланады.

Психикалық денсаулық саясаты мен жоспарларын құрған 139 елдің жартысынан азы адам құқықтары туралы конвенцияларға сәйкес келеді, олар психиатриялық мекемеден қоғамдық қызметтерге көшудің және психикалық бұзылыстары бар адамдардың оларға қатысты шешімдер қабылдауға қатысуының маңыздылығын атап көрсетеді. Психикалық денсаулық жоспарларын жасаған кезде оларға адами және қаржылық ресурстардың барабар түрлері қолдау көрсетпейді.