اثر بخشی مداخلات غیرقانونی مواد مخدر

Format
Book
Publication Date
Published by / Citation
Health Research Board
Original Language

انگلیسی

Keywords
effectiveness
drug interventions
treatment
Prevention

اثر بخشی مداخلات غیرقانونی مواد مخدر

این سند هیئت تحقیقات سلامت شواهدی را در مورد اثر بخشی مداخلات در زمینه های پیشگیری، کاهش آسیب و بهبودی طولانی مدت از اعتیاد به مواد مخدر غیر قانونی بررسی می کند.

این می پرسد که مداخلات موثر برای:

  • کاهش مصرف یا ادامه استفاده از مواد مخدر غیر قانونی و رفتار مضر مرتبط با آنها در میان افراد زیر 25 سال؟
  • کاهش رفتار مضر مربوط به استفاده از مواد مخدر غیر قانونی؟
  • درمان سوء مصرف مواد مخدر در میان معتادان؟
  • حمایت از کسانی که سوء استفاده از مواد غیر قانونی برای بهبود به طور کامل و ادغام به جامعه؟

در زیر نتیجه گیری های کلیدی رسیده است:

پیشگیری:

  • برنامه های جامع و ساختار یافته مبتنی بر مدرسه که مهارت هایی مانند امتناع، تصمیم گیری و مقابله را آموزش می دهند و آگاهی از تاثیرات اجتماعی بر مصرف مواد مخدر را در کنار اطلاعات عمومی تر افزایش می دهند، ممکن است برای جلوگیری از سوء مصرف مواد موثر باشند.
  • برنامه های مبتنی بر مدرسه که عمدتاً بر خطرات مصرف مواد مخدر تمرکز دارند، برای پیشگیری بی اثر به نظر می رسد.
  • مداخلات خانوادگی ، که درآن هر دو پدر و مادر و کودک شرکت می کنند ، ممکن است برای جلوگیری از استفاده از حشیش موثر باشد.
  • برنامه ها ممکن است موثرتر باشند وقتی که به طیف وسیعی از حوزه های مختلف اعمال می شوند - به عنوان مانند مدرسه، خانواده، مربیگری یا تنظیمات رسانه ای.
  • مداخلات کوتاه در یک مدرسه یا محیط مراقبت های بهداشتی به نظر می رسد بی اثر است.

درمان:

  • شواهدی وجود دارد که نشان می دهد متادان و بوپرنرفین برای کاهش استفاده از مواد مخدر غیر قانونی موثر هستند.
  • درمان سم زدایی (مانند موارد فوق) موثر ترین زمانی که با مداخلات روانی ساختار ترکیب شده است.
  • کاشت نالترکسون (در مقابل اداره غذا) ممکن است برای حمایت از ادامه غیبت در میان افراد بسیار با انگیزه موثر باشد.
  • درمان های دارویی مورد استفاده با یا بدون اختراع روانی ممکن است برای درمان وابستگی به محرک هایی مانند کوکائین یا آمفتامین موثر نیست.
  • برای درمان استفاده از حشیش، درمان های خانوادگی چند جهته موثرتر از مداخلات روانی در میان جوانان به نظر می رسد.
  • برنامه های مبتنی بر زوج ها، که در آن یک شریک غیر وابسته به مواد مخدر درگیر است، به نظر می رسد برای اعتیاد به کوکائین موثر است.
  • درمان شناختی رفتاری (CBT) یا مصاحبه های انگیزش ممکن است موثرتر از هیچ درمانی باشد. و با این حال، آنها کم و بیش موثر از روش های روانی دیگر.
  • حضور ذهن ممکن است کمک به مقابله با استفاده از مواد مخدر.
  • هیچ مدرک ثابتی در مورد اثر بخشی برنامه های مشارکت گروهی 12 مرحله ای در محیط های مسکونی وجود ندارد.
  • مربیگری همتایان، مسکن بازیابی یا روش های کمک های متقابل ممکن است به کاهش مصرف مواد مخدر کمک کند.
  • برنامه های فعالیت بدنی ممکن است از غیبت حمایت کنند.
  • عمل جراحی ممکن است اثر درمان های دارویی برای اعتیاد به مواد مخدر را افزایش دهد. با این حال، آن را موثر نیست که به تنهایی تحویل داده است.
  • درمان جایگزینی مواد مخدر ممکن است در زندان و تنظیمات جامعه کار کند تا وابستگی به مواد مخدر را در میان محکومان به ارتکاب جرم کاهش دهد.
  • درمان درمانی در جوامع مبتنی بر زندان می تواند به کاهش کاهش مصرف مواد مخدر و دیگر فعالیت های جنایی کمک کند. از سوی دیگر شواهدی در مورد اردوگاه های بوت، دادگاه های مواد مخدر و مداخلات روانی اجتماعی بی نتیجه بود.
  • مورفین آهسته آزاد ممکن است موثرتر از درمان های متادون برای اعتیاد به هروئین در میان زنان باردار باشد.

اینجا را کلیک کنید برای دانلود انتشار به طور کامل.