آبستره

اهمیت: کارمندان صحی که در معرض بیماری کرونا ویروس 2019 (COVID-19) قرار دارند، می توانند از نظر روانی تاکید کنند.

هدف: بررسی بزرگی نتایج سلامت روانی و عوامل مرتبط با آن در میان کارکنان مراقبت های بهداشتی که بیماران در معرض COVID-19 در چین قرار دارند.

طراحی، تنظیمات و شرکت کنندگان: این مطالعه مقطعی، مبتنی بر نظرسنجی، طبقه بندی منطقه ای، داده های جمعیتی و اندازه گیری سلامت روان را از 1257 کارمند مراقبت های بهداشتی در 34 بیمارستان از 29 ژانویه 2020 تا 3 فوریه 2020 در چین جمع آوری کرد. کارکنان مراقبت های بهداشتی در بیمارستان های مجهز به کلینیک تب یا بخش برای بیماران مبتلا به COVID-19 واجد شرایط بودند.

نتایج و اقدامات اصلی: میزان علائم افسردگی، اضطراب، بی خوابی و پریشانی با نسخه های چینی پرسشنامه سلامت بیمار 9 موردی، مقیاس اختلال اضطراب عمومی 7 موردی، شاخص شدت بی خوابی 7 موردی و تاثیر 22 موردی مقیاس رویداد-تجدید نظر شده ارزیابی شد. برای شناسایی عوامل مرتبط با نتایج سلامت روان، تجزیه و تحلیل عقب ماندگان تدارکاتی چند منظوره انجام شد.

نتایج: در مجموع 1257 نفر از 1830 نفر تماس گرفته شده این نظرسنجی را تکمیل کردند که میزان مشارکت آنها 7/68 درصد بود. در مجموع 813 (64.7٪) در سنین 26 تا 40 سال و 964 سال (76.7 درصد) زن بودند. از مجموع شرکت کنندگان، 764 نفر (60.8 درصد) پرستار و 493 نفر (2/39 درصد) پزشکان بودند; 760 (60.5%) در بیمارستان های ووهان کار می کرد، و 522 (41.5٪) کارکنان مراقبت های بهداشتی خط مقدم بودند. بخش قابل توجهی از شرکت کنندگان علائم افسردگی (634 [50.4٪])، اضطراب (560 [44.6٪])، بی خوابی (427 [34.0٪])، و پریشانی (899 [71.5٪]) را گزارش کردند. پرستاران، زنان، کارکنان خط مقدم مراقبت های بهداشتی، و کسانی که در ووهان چین کار می کنند، درجات شدیدتر از تمام اندازه گیری های علائم سلامت روانی را نسبت به دیگر کارکنان مراقبت های بهداشتی گزارش کرده اند (به عنوان سابق، میانه [IQR] نمرات پرسشنامه سلامت بیمار در میان پزشکان در مقابل پرستاران: 4.0 [1.0-7.0] در مقابل 5.0 [2.0-8.0]؛ P = .007; میانه [محدوده زمانی {IQR}] نمرات مقیاس اختلال اضطراب عمومی در میان مردان در مقابل زنان: 2.0 [0-6.0] در مقابل 4.0 [1.0-7.0]؛ پ <.001; میانه [IQR] بی خوابی شدت نمرات شاخص در میان خط مقدم در مقابل کارگران خط دوم: 6.0 [2.0-11.0] در مقابل 4.0 [1.0-8.0]؛ پ <.001; میانه [IQR] تاثیر مقیاس رویداد- نمرات تجدید نظر شده در میان کسانی که در ووهان در مقابل کسانی که در هوبئی در خارج از ووهان و کسانی که در خارج از هوبئی: 21.0 [8.5-34 5] در مقابل 18.0 [6.0-28.0] در هوبئی در خارج از ووهان و 15.0 [4.0-26.0] در خارج از هوبئی؛ پ <.001). تجزیه و تحلیل چند تغییر پذیر عقب مایوس کننده لوژستیکی نشان داد که شرکت کنندگان از خارج از استان هوبئی با خطر کمتری برای تجربه علائم پریشانی در مقایسه با کسانی که در ووهان (نسبت شانس [OR]، 0.62؛ 95٪ CI، 0.43-0.88 همراه بودند؛ P = .008). کارکنان مراقبت های بهداشتی خط مقدم که به تشخیص مستقیم، درمان و مراقبت از بیماران مبتلا به COVID-19 مشغول بودند، با خطر بالاتر علائم افسردگی همراه بودند (OR، 1.52؛ 95 درصد CI، 1.11-2.09؛ P = .01), اضطراب (OR, 1.57; 95٪ CI, 1.22-2.02; P <.001), بی خوابی (OR, 2.97; 95٪ CI, 1.92-4.60; P <.001), و پریشانی (OR, 1.60; 95٪ CI, 1.25-2.04; پ <.001).

نتیجه گیری و ارتباط: در این بررسی کارکنان مراقبت از حرارت در بیمارستان های مجهز به کلینیک تب و یا بخش برای بیماران مبتلا به COVID-19 در ووهان و مناطق دیگر در چین، شرکت کنندگان گزارش تجربه بار روانی، به خصوص پرستاران، زنان، کسانی که در ووهان، و کارکنان مراقبت های بهداشتی خط مقدم به طور مستقیم در تشخیص، درمان، و مراقبت از بیماران مبتلا به COVID-19 مشغول است.