آبستره

سابقه و هدف:  دیگر حمایتی از این ایده که برنامه های مداخله کوتاه به تنهایی می تواند به طور معنی دار به بهبود سلامت جمعیت مربوط به الکل کمک وجود دارد. در نتیجه، خواستار رشد نوآوری های بزرگ و تغییر الگویی، به ویژه در میان رهبران تحقیقاتی است.

این مقاله به طور خلاصه به بررسی تاریخچه توسعه شواهد مبتنی بر پروژه های برجسته سازمان بهداشت جهانی در غربالگری و مداخله کوتاه (SBI) در 1980s به بعد. توجه خاصی به نقاط ضعف در طراحی اثر اجتماعی و مداخلات و کاهش اندازه اثر در طول زمان داده می شود. اگر چه الگوی قدیمی SBI ممکن است خسته که در آن اعمال شده است، آن را با یک الگوی جدید جایگزین نشده است. بازاریابی الکل را تشویق می کند نوشیدن سنگین و امروز ممکن است اثرات قدرتمند تر در فکر کردن در مورد الکل، و در مورد مشکلات الکل، نسبت به گذشته داشته باشد. ماهیت چالش اجتماعی که در یک محیط الکلی که در آن الکل به طور گسترده ای ترویج و ضعیف تنظیم شده است در نظر گرفتن امکانات برای شواهد معاصر آگاهانه پاسخ های بهداشت عمومی مواجه است. دیدگاه های آگاهانه از شواهد در گفتمان ها در مورد مشکلات الکل باید در توسعه مجدد منطقی برای مداخلات کوتاه تقویت شود. این فرایند نیاز به حرکت به دور از تنها اعتماد به یک مدل بر اساس بحث دو نفره از الکل، که از نگرانی های گسترده تر فرد ممکن است طلاق گرفته است. تصور مجدد ماهیت مداخلات کوتاه شامل ترکیب محتوای دیجیتال، تاکید بر فرایندهای اجتماعی در سطح مسو بر اساس موادی است که مردم می خواهند به اشتراک بگذارید، و به دنبال همکاری با جمعیت در سطح کلان و مسائل رسانه ای، از جمله اقدامات سیاست الکل است.

نتیجه گیری:  نسخه های فعلی مداخلات کوتاه ممکن است به سادگی بیش از حد ضعیف به ادعا با فشارهای یک محیط زیست الکلی. نسل جدیدی از مداخلات کوتاه می تواند نقش کلیدی در توسعه پاسخ های چند سطحی به مشکلات ناشی از الکل داشته باشد.