آبستره

سابقه و هدف: نگهداری درمان یک عامل عمده کمک به نتیجه مطلوب در درمان سوء استفاده از مواد است، اما ادبیات بسیار محدود باقی می ماند. با وجود شواهدی از ارتباط شخصیت با آزمایش استفاده از مواد مخدر و درمان، شگفت آور کمی در مورد نقش آن در روند درمان شناخته شده است. عملکرد شخصیتی مشتریان به اندازه ای که با سازگاری های حساس و حساس به زمینه در درمان اندازه گیری می شود، نگران کننده است.

اهداف: این مطالعه به بررسی اینکه آیا، و تا چه حد، عملکرد شخصیت کمک می کند و یا باعث تکمیل درمان است. این مقاله به بررسی میزان سازگاری مشخصه کاربران خدمات ممکن است تعیین کننده بالقوه تکمیل درمان باشد.

روش: طراحی طولی چند سایت مورد استفاده قرار گرفت، بررسی روند درمان در یک محیط طبیعت گرایانه در پنج واحد درمان بستری. این مطالعه بررسی کرد که آیا سازگاری های مشخصه کاربران خدمات (SIPP-118) تکمیل را پیش بینی می کند، در حالی که شاخص های تعامل روانی اجتماعی، انگیزش و درمان را که شامل n = 340 شرکت کننده از 5 مرکز بستری است، کنترل می کند. برای بررسی نقش پیش بینی کننده سازگاری های مشخصه در تکمیل درمان، تحلیل های چند منظوره ای در زمینه تحلیل های چند منظوره به کار گرفته شد.

نتایج: یافته های این مطالعه نشان داد که برخی از سازگاری های ناکار آمد مشخصه به عنوان پیش بینی کننده های قوی تکمیل درمان پدیدار شدند. سطوح ناکارا در خودکنترلی و هم توافق اجتماعی پیش بینی کننده های قابل توجهی برای ترک درمان بودند. افراد با ظرفیت پایین برای تحمل، استفاده و کنترل احساسات و انگیزه های خود را تقریبا سه برابر بیشتر احتمال دارد به رها کردن در مقایسه با کسانی که بدون [OR] = 2.73، والد = 6.09، P = .014، 95٪ CI [1.2، 6.0]. افراد با سطوح ناکار آمد در توانایی ارزش هویت کسی، خودداری از انگیزه های تهاجمی نسبت به دیگران و کار با دیگران 2.21 برابر بیشتر احتمال دارد برای تکمیل درمان [OR] = 2.21 ، والد = 4.12 ، P = .042 ، 95 ٪ CI [1.0 ، 4.7]. تجزیه و تحلیل در سطح چهره بینش اضافی ارائه شده است. افراد با سطوح سازگار بالاتر در کنترل تلاش 46٪ بیشتر احتمال دارد برای تکمیل درمان نسبت به گروه [OR] = 4.67، والد = 10.231، P = .001، 95٪ CI [1.81، 12.04]، 47٪ بیشتر احتمال دارد در مقررات تجاوز [OR] = 4.76، والد = 16.68، P <.001، 95٪ CI [2.1، 10.3]، و 26٪ بیشتر احتمال دارد در پایدار خود تصویر [OR] = 2.62، والد = 6.75، P <.009, 95٪ CI [0.9, 3.0].

نتیجه گیری: این یافته ها دانش ما را از نقش پیش بینی کننده سازگاری مشخصه در تکمیل درمان گسترش و برجسته ابزار بالینی از گرفتن این تفاوت های فردی در اوایل. مشخص کردن نقش سازگاری های مشخصه در درمان ممکن است پایه ای برای افزایش اثر درمان از طریق مداخلات فردی که از نظر علمی رانده می شوند و ممکن است راه های جدیدی برای پرس و جو علمی شخصیت و درمان باز فراهم کند.