ارتباط و ارتباط سندرم متابولیک در بیماران مبتلا به اختلال استفاده از الکل

Format
Scientific article
Publication Date
Published by / Citation
Hernández-Rubio, A., Sanvisens, A., Bolao, F. et al. Prevalence and associations of metabolic syndrome in patients with alcohol use disorder. Sci Rep 12, 2625 (2022). https://doi.org/10.1038/s41598-022-06010-3
Original Language

انگلیسی

Keywords
alcohol
alcohol use disorders
alcohol use disorder
metabolic syndrome

ارتباط و ارتباط سندرم متابولیک در بیماران مبتلا به اختلال استفاده از الکل

آبستره

مصرف بیش از حد الکل با اجزای مختلف سندرم متابولیک (متس) مانند فشار خون شریانی، دیش لیپایدمی، دیابت نوع 2 یا چاقی همراه بوده است. هدف از اين مطالعه تحليل بررسی و بررسی ارتباط متس در بيماران مبتلا به اختلال استفاده از الکل بود. مطالعه مقطعی در آبخوری های سنگین برای درمان AUD بین سال های 2013 و 2017 پذیرفته شده است. هم زیستی پزشکی، داده های انسان شناسی، استفاده از الکل و پارامترهای بیولوژیکی به دست آمد. متس بر اساس تعریف هماهنگ تاسیس شد. در مجموع 728 بيمار (22٪ زنان) شامل بودند. متوسط سن 47 سال (IQR: 40-53.5)، میانه مصرف الکل 160 گرم در روز (IQR: 115-240) و شایعیت متس 13.9 درصد بود. تجزیه و تحلیل چند منظوره نشان داد که اثر قابل توجهی از پالاش گلومری تخمین زده شده (eGFR) و متس: نسبت به بیماران مبتلا به eGFR > 90 mL/min، کسانی که با eGFR (60-90 mL/min) و کسانی که با eGFR < 60 mL/min 1.93 برابر (95٪ CI 1.18–3.15) و 5.61 برابر (95٪ CI 1.66–19.0) بیشتر احتمال دارد که متس، به ترتیب. متس به طور معنی داری با پرکاری خون (یا 2.28، 95٪ CI 1.36–3.82) و بالا سرم GGT (یا 3.67، 95٪ CI 1.80-7.46) همراه بود. علاوه بر این، برای هر افزایش 1 ساله در سن، احتمال متس به طور قابل توجهی افزایش یافت (یا 1.03، 95٪ CI 1.01–1.05). متس در آبخوری های سنگین به طور مستقل با کاهش عملکرد کلیه و عوامل خطر متابولیک از جمله هایپروریسمی و بالا بودن سرم GGT همراه است.