آبستره

کودکان به طور فزاینده ای تحت تاثیر استثمار جنسی (SEC) قرار می گیرد و سختی های بعدی که به وجود می آید زندگی آنها را تهدید می کند. انعطاف پذیری فرایند سازگار شدن به خوبی در مقابل تروما و یا دیگر منابع قابل توجه استرس است. ادبیات گذشته در مورد روش های مختلف مشارکت کودکان بحث می کند اما صداها و نقش کودکان به عنوان عوامل تغییر در میان همسالان خود را به عملکرد سازگاری و انعطاف پذیری را بررسی نکرده است. هدف از این مطالعه بررسی نقش کودکان در بهبودی موفق خود و دیگر بازماندگان کودک است. این مطالعه با استفاده از روش های کیوی برای جمع آوری داده ها از کارکنان سازمان های غیر رسمی و بازماندگان کودکان، طراحی توصیفی پژوهشی را انجام داد. سازمان های غیر دولتی سطوح مختلف مشارکت بازماندگان را از مراکز مختلف توانبخشی سازمان های غیر دولتی اتخاذ کردند. شواهدی از دخالت و قدرت بازماندگان وجود داشت. مشارکت بازماندگان به عنوان یک استراتژی مکمل در ایجاد انعطاف پذیری در میان بازماندگان باید توسط سازمان های غیر دولتی ترویج شود. کارمندان باید آموزش دیده اند تا با بازماندگان کار کنند تا انعطاف پذیری بازماندگان SEC را بهبود بخشند.