Format
Scientific article
Published by / Citation
Nora D. Volkow, George F. Koob, and A. Thomas McLellan. Neurobiologic Advances from the Brain Disease Model of Addiction. N Engl J Med 2016; 374: 363-371.
Original Language

انگلیسی

Country
ایالات متحده آمریکا

اعتیاد به عنوان یک بیماری مغزی

اگرچه پیشرفت های  علمی در طول دهه های گذشته از مفهوم اعتیاد به عنوان یک بیماری مغزی حمایت کرده اند، شک و تردید باقی مانده است. تحقیقات اخیر با هدف  تقویت ارتباط بین اعتیاد و عملکرد مغز و گسترش درک اعتیاد به عنوان یک بیماری مغزی. یک تیم از محققان برجسته نشان داده است که  استفاده منظم از مواد مخدر می تواند منجر به:

  • تضعیف مناطق مغز درگیر در تصمیم گیری و خود تنظیم.
  • تضعیف مدارهای مغزی مربوط به پاداش های طبیعی (مانند غذا، جنس، روابط و غیره). استفاده منظم از مواد مخدر می تواند توانایی احساس لذت در فعالیت های روزمره بی حس.
  • افزایش قدرت پاسخ های شرطی و فعالیت استرس.    محرک های محیطی مانند جایی که قبلاً مواد مخدر مصرف کرده است یا ملاقات با مردم از گذشته مصرف مواد مخدر می تواند هوس الکل و دیگر مواد مخدر را افزایش دهد و به آسانی باعث بروز دوباره شود. 

آنها همچنین به عوامل فردی و اجتماعی اشاره می کنند که می توانند در احتمال مصرف مواد مخدر در فرد نقش داشته باشد.  عوامل خطرساز در اعتیاد ممکن است شامل فرایندهای ژنتیکی و بیولوژیکی، ویژگی های شخصیتی، اختلالات سلامت روانی، غفلت خانواده و سوء استفاده، استفاده از مواد مخدر همسالان، در دسترس بودن مواد مخدر، دلبستگی ضعیف به مدرسه و جامعه و بزرگ شدن در جوامع به حاشیه رانده شده و محروم باشد. 

یافته های این پژوهش باید به عنوان دستورالعملی برای توسعه روش های موثرتر پیشگیری و درمان و اجرای سیاست های آگاهانه تر بهداشت عمومی باشد. برنامه های پیشگیری باید برای افزایش مهارت های اجتماعی و بهبود خود تنظیمی طراحی شوند. علاوه بر این، غربالگری زود هنگام اختلالات روانی و فرصت های رشد شخصی، آموزشی و عاطفی مهم است.