آبستره

سابقه و هدف

بررسی اخیر کاکران از آزمایش های تصادفی شناسایی فقدان شواهد برای مداخلات ارائه شده به مجرمان استفاده از مواد مخدر. ما از  داده های معمول برای رسیدگی به اینکه آیا تماس با خدمات درمانی احتمال ابتلای مصرف کنندگان به هروئین در آینده یا مرگ ناشی از مسمومیت با مواد مخدر را کاهش می دهد یا خیر، استفاده می کنیم.

روش ها

مصرف کنندگان هروئین از ارزیابی های مشروطی شناسایی شدند و به درمان مواد مخدر، مرگ و میر و سوابق متخلف مرتبط بودند. گروه مطالعه برای اطمینان از اینکه موضوع نیست انتخاب شد: در زندان، در درمان و یا به تازگی درمان را ترک کرده بود. افراد به عنوان آغازگر طبقه بندی شدند اگر آنها با حضور در یک سه گانه در عرض دو هفته از ارزیابی خود را; غیر آغازگر در غیر این صورت. آغازگر و غیر آغازگر در طول حداکثر یک سال مقایسه شدند، با توجه به خطر خود را از جرم ثبت شده و یا مرگ و میر DRP. تعادل با استفاده از نمره برابری و داده های از دست رفته برای استفاده از imputation متعدد به دنبال شد.

نتایج

نه درصد از ارزیابی های شناسایی شده برای تجزیه و تحلیل به عنوان آغازگر طبقه بندی شدند. با توجه به داده های مشاهده شده، کاهش در DRPs مرتبط با ارزیابی های آغازگر وجود داشت، با این حال عدم اطمینان در اطراف این تخمین وجود داشت به گونه ای که یک اثر منفی را نمی توان رد کرد (منابع انسانی: 0.42، 95٪ CI 0.17–1.04). هیچ مدرکی دال بر کاهش خطر تکرار جرم وجود نداشت، در واقع تجزیه و تحلیل افزایش کوچکی را نشان داد (منابع انسانی: 1.10، 95 درصد CI 1.02–1.18).

نتیجه گیری

برای مجرمان استفاده از هروئین، تماس اولیه با خدمات درمانی به نظر نمی رسد که احتمال جرم تبرئه کننده در آینده را کاهش دهد.