همکاران بین المللی NRC، روز اول، آهنگ 3، 13:30-15:00

جهان با یکی از ویرانگرترین بیماری های همه گیر ویروسی زمان ما مواجه است که در آن حدود 215 میلیون نفر به یک ویروس جدید کرونا مبتلا شده اند که به سندرم حاد شدید تنفسی کوروناویروس-2 (SARS-Cov2) معروف است، و بیش از 4.8 میلیون نفر بر اثر بیماری ناشی از ویروس کرونا جان خود را از دست داده اند (COVID-19).1 همه گیر COVID-19 مسئول از دست دادن بی سابقه ای از زندگی است، پیامدهای اقتصادی، اجتماعی و بهداشتی از جمله سندرم حاد تنفسی شدید (SARS)، قلب و عروقی، سلامت روان از جمله اضطراب، افسردگی، و عوارض عصبی مانند لرزش، تشنج و اختلال در هوشیاری.2

اخیراً گروه 3 ولکو گزارش داده است که افراد مبتلا به SUDs در معرض خطر افزایش ابتلا به عفونت SARS-Cov2 قرار دارند. آنها نه تنها از عواقب بهداشتی مرتبط با سارس-Cov2 از جمله اثرات 'طولانی مدت' رنج می برند، بلکه زمانی که آنها با دیگر عفونت های ویروسی متعدد از جمله اچ آی وی و اچ سی وی آلوده هستند. تلاش های گسترده ای برای توسعه واکسن های پیشگیرانه و درمان هایی مانند remdesivir، dexamethasone، پلاسمای نشات گرفته، و دیگران برای درمان COVID-19 اما بسیاری از بیماران 'مسافت طولانی' گزارش سلامت روانی باقی گذاشته و مشکلات دیگر پس از بهبودی.4،5 حشیش و محصولات آن مانند کانابیدیول (CBD) در حال تبلیغ برای درمان COVID-19 مشکلات مرتبط با سلامت روانی، اضطراب، افسردگی، اختلال اختلال پس از ساندرز و اختلالات مصرف مواد. در این نمایش، دکتر خلسا در مورد اثرات بهداشتی COVID-19 بحث خواهد کرد، و اینکه آیا شواهد بالینی کافی برای حمایت از استفاده از حشیش / کانابینویید برای درمان اثرات بهداشتی مرتبط با COVID-19 وجود دارد6، و اگر اجازه زمان، تحقیقات فعلی در مورد CBD برای درمان اختلالات مصرف مواد وجود دارد؛ و دکتر بانت در مورد نقش پزشکان اعتیاد در برخورد با بیماران مبتلا به SUDs درخواست حشیش یا نسخه CBD برای هر یک از اثرات بهداشتی COVID-19 بحث خواهد کرد.

اعتیاد رفتاری - دکتر مارک پوتنزا

مرزهای اعتیاد مورد بحث قرار گرفته است. در دهه 1980، بسیاری از کارشناسان اعتیاد را با استفاده اجباری از مواد مخدر تعریف می کردند. در دهه های 1990 و 2000، محققان این سوال را مطرح کردند که آیا رفتارهای غیر دارویی (به عنوان سابق، قمار) ممکن است به منزله تمرکز اعتیاد باشد یا نه. در دهه 2010، سیستم های نامگذاری عمده شامل معیارهای تشخیصی برای اختلالات ناشی از رفتارهای اعتیاد آور، از جمله قمار و اختلالات بازی بود. در طول چند سال گذشته، طیف گسترده تری از فعالیت ها به عنوان بالقوه اعتیاد آور در نظر گرفته شده است، به خصوص با توجه به تغییرات در استفاده از فن آوری های دیجیتال در طول بیماری همه گیر COVID-19. روش ها و نتايج: بررسی مختصری از اعتيادهای رفتاری ارائه خواهد شد. مدل های نظري اعتياد رفتاری و داده های حمايتی از جمعيت عمومی و نمونه های کلينی ارائه خواهد شد. پیامدهای پیشگیری و درمان مورد بحث قرار خواهد گرفت. نتیجه گیری: اعتیاد رفتاری گروه مهمی از شرایط روانی را شامل می شود. اثرات بهداشت عمومی اعتیاد رفتاری قابل توجه است، و پیشگیری موثرتر، درمان و تلاش های سیاست برای رفع نگرانی های مربوط به اعتیاد رفتاری مورد نیاز است.