توسعه و آزمون مداخلات: اختلاف اجتماعی در مداخلات مشکل رفتاری: مورد PMTO

توسعه و آزمون مداخلات: اختلاف اجتماعی در مداخلات مشکل رفتاری: مورد PMTO

این مقاله در نشست سالانه انجمن تحقیقات پیشگیری 2018 که 29 می – 1 جون 2018 در واشنگتن دی سی آمریکا برگزار شد، ارائه شد.

ترول ها مرکز رشد رفتاری کودکان ناروی

  ترجه گونار اوگدن مرکز ناروی برای رشد رفتاری کودکان؛ مرکز منطقه ای جان کیوبلی برای صحت روانی کودک و نوجوانان، شرق و جنوب ناروی؛ ماریون اس. فرگاتچ اورگان مرکز یادگیری اجتماعی

مقدمهمداخلات با هدف بهبود مشکلات روانی ممکن است با استفاده کمتر و داشتن پیامدهای کمتر مفید برای کودکان خانواده های کم منابع، اختلاف اجتماعی در سلامت را افزایش دهد. بر این اساس، اختلاف اجتماعی در استفاده از خدمات و نتایج درمان دو عامل مرکزی در اختلاف مراقبت های بهداشتی است. ما در سه مقاله تحقیقاتی مستقل که دو نسخه نروژی آموزش مدیریت والدین - مدل اورگان (PMTO) را با هدف مشکلات رفتار کودکان ارزیابی کرده ایم، اختلاف مراقبت های بهداشتی را مورد بررسی قرار داده ایم. سوال کلی این است که آیا سازمان بهداشت و درمان ممکن است تشدید و یا بهبود اختلاف مراقبت های بهداشتی؟ 


روش ها:  ما از داده های دو آزمایش تصادفی شده که دو نسخه از PMTO را ارزیابی می کردند، آموزش والدین مختصر پیشگیرانه (BPT: 5 ساعت؛ N= 216) و PMTO درمانی (حالت گروه؛ 30 ساعت؛ N= 137) استفاده کردیم. در این راستا، تفاوت های مراقبت های بهداشتی در استفاده از خدمات و نتایج در دو زمینه مختلف PMTO، نمونه پیشگیرانه در مقابل بالینی، و (دوم)، در مقایسه بین PMTO و درمان های مراقبت منظم مبتنی بر غیر شواهد مورد بررسی قرار گرفت. اختلاف اجتماعی در استفاده از خدمات با استفاده از آزمون های تی و تحلیل عقب رفت سلسله مراتبی مورد بررسی قرار گرفت، در حالی که اختلاف اجتماعی در نتایج کودک (تغییر رفتار) و در نتایج والدین (تغییر رفاه والدین؛ به عنوان نمونه، سلامت روانی، سلامت سوماتیک و نشاط) با استفاده از مدل های معادله ساختاری مورد بررسی قرار گرفت.


نتایج ابتدا نتایج استفاده از خدمات نشان داد که مداخلات PMTO توسط شرکت کنندگان مورد استفاده قرار گرفت که در مجموع مقادیر کمتری از منابع اجتماعی و اقتصادی در مقایسه با دیگر خانواده های نارویژی با کودکان داشتند. دوم، نتایج در مورد نابرابری های اجتماعی در نتایج کودک نشان داد که کودکان در معرض کمبود تجمعی منابع اجتماعی و اقتصادی خانواده به طور کلی تغییر رفتار مثبت بیشتری را به دنبال PMTO تجربه کردند، در حالی که قرار گرفتن در معرض مشابه کمبود منابع باعث تغییر رفتار منفی بیشتر در گروه مراقبت منظم شد. در نهایت، نتایج والدین نشان داد که تنها والدین در نمونه BPT تاثیر مثبت قابل توجهی بر تغییر در رفاه نسبت به گروه مراقبت منظم تجربه کردند.

 
نتیجه گیری:  در مجموع، یافته های این مطالعه نشان می دهد که ارائه مداخلات سازمان بهداشت جهانی باعث تشدید ناهنگی های اجتماعی در سلامت روان نمی شود. برعکس، به نظر می رسد که ارائه مداخلات سازمان بهداشت و درمان، ناهنجاری های مراقبت های بهداشتی را کاهش می دهد در حالی که به نظر می رسد دریافت مراقبت های منظم، ناهنجاری های مراقبت های بهداشتی را تشدید می کند. چرندیات اجتماعی معکوس موجود در استفاده از خدمات و نتایج کودک از این استدلال حمایت می کند، با این حال، تنها مداخله پیشگیرانه BPT اثراتی در کاهش خطر اجتماعی با بهبود رفاه والدین داشت.