مالکیت گوشی های هوشمند در میان سیگاری بزرگسالان ایالات متحده

Format
Scientific article
Publication Date
Published by / Citation
Heffner JL, Mull KE Smartphone Ownership Among US Adult Cigarette Smokers: 2014 Health Information National Trends Survey (HINTS) Data J Med Internet Res 2017;19(8):e305 DOI: 10.2196/jmir.7953
Original Language

انگلیسی

Country
ایالات متحده آمریکا
Keywords
mHealth
mobile health
tobacco
smoking
nicotine use disorder

مالکیت گوشی های هوشمند در میان سیگاری بزرگسالان ایالات متحده

آبستره

سابقه و هدف: با وجود علاقه فزاینده به برنامه های گوشی های هوشمند به عنوان بستر تحویل مداخلات قطع دخانیات، هیچ مطالعه قبلی، بررسی کرده است که چرا افراد سیگاری می توانند به مداخلات تحویل داده شده توسط گوشی های هوشمند دسترسی داشته باشند.

هدف: با هدف راهنمای توسعه درمان در این بستر جدید و ارزیابی اختلاف در دسترسی به مداخلات تحویلی گوشی های هوشمند، انجمن های مالکیت گوشی های هوشمند با جمعیت شناسی، استفاده از دخانیات و افکار در مورد ترک، سایر رفتارهای بهداشتی، سلامت جسمی و روانی، دسترسی به مراقبت های بهداشتی، و استفاده از اینترنت و فناوری با استفاده از نمونه نماینده ملی سیگاری های بزرگسال ایالات متحده مورد بررسی قرار گرفت.

روش بررسی: داده ها از موسسه ملی سرطان در سال 2014 بررسی روند ملی اطلاعات سلامت 4 (نکات 4) ، چرخه 4 بود. این بررسی پست شده افراد غیر نهادی 18 ساله یا مسن تر را با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده دو مرحله ای هدف قرار داد. برای این تجزیه و تحلیل، ما نمونه را به سیگاری های فعلی با داده های کامل در مالکیت گوشی های هوشمند محدود (n=479).

يافته ها: نزديک به دو سوم (8/63 درصد وزنی، 479/248 درصد) افراد سیگاری صاحب تلفن هوشمند بودند. افراد جوان تر (p<.001)، استخدام شده (002/0p=)، هرگز ازدواج نکردند (002/0=P)، و تحصیلات عالی (002/0p=) و درآمد (001/0p<) بالاترین میزان مالکیت را داشتند. صاحبان گوشی های هوشمند از افراد غیر مالک در فرکانس سیگار کشیدن، تلاش های اخیر ترک، و یا برنامه های آینده برای ترک سیگار متفاوت نیست، اگر چه آنها گزارش اعتقاد بیشتر به مزایای ترک (P=.04). با وجود احتمال اضافه وزن یا چاق بودن، صاحبان گوشی های هوشمند مصرف میوه و سبزیجات بیشتری را گزارش کردند (03/0= P) و بیشتر احتمال داشت که تلاش های سال گذشته برای افزایش ورزش (001/0= P) و کاهش وزن را گزارش کنند (02/0=P). تفاوتی در دسترسی و استفاده از مراقبت های بهداشتی وجود نداشت. صاحبان گوشی های هوشمند گزارش سلامت جسمی و روانی بهتر در حوزه های مختلف و دسترسی بالاتر به و استفاده از فن آوری و اینترنت، از جمله به دلایل بهداشتی.

نتیجه گیری: مالکیت گوشی های هوشمند در میان افراد سیگاری آینه بسیاری از روند در جمعیت عمومی، از جمله نرخ کلی مالکیت و ارتباط با سن پایین تر و وضعیت اقتصادی اجتماعی بالاتر است. برنامه هایی برای سیگار کشیدن می تواند به طور بالقوه در تلاش صاحبان گوشی های هوشمند در تغییرات رفتار بهداشتی متعدد و علاقه به برقراری ارتباط با ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی از طریق فن آوری سرمایه گذاری. این داده ها همچنین اهمیت گزینه های درمان قابل دسترس برای افراد سیگاری بدون گوشی های هوشمند به منظور رسیدن به افراد سیگاری با بالاترین بار سلامت جسمی و روانی و جلوگیری از بدتر شدن تفاوت های بهداشتی مربوط به دخانیات به عنوان مداخلات حرکت به سیستم عامل دیجیتال برجسته.