در کنار هم قرار دادن افزایش نرخ خودکشی با درخواست های مداوم برای تلاش های پیشگیری از خودکشی، رویکردهای جدید را در بر می گیرد. این دیدگاه های شخصی که در چارچوب مرکز کنترل و پیشگیری بیماری ها برای مقابله با مسائل بهداشتی ایجاد شده است، خطر خودکشی/ عامل حفاظتی، ارزیابی و ادبیات مداخله/پیشگیری مرتبط را با هم ادغام می کند. بر اساس این اجزای خطر خودکشی، ما یک مدل پیشگیری از خودکشی اجتماعی- زیست محیطی (SESPM) را بیان می کنیم که ادغام عوامل خطر و حفاظتی عمومی و خاص جمعیت را فراهم می کند. ما همچنین از این دیدگاه چند سطحی برای ارائه یک رویکرد ساختار یافته برای درک دیدگاه های فعلی و تلاش های مداخله/پیشگیری در مورد خودکشی استفاده می کنیم. پس از تلاش های پیشگیری چند سطحی مشابه در حوزه های خشونت بین فردی و ویروس ایمنی انسانی، توصیه هایی را برای نظریه پیشگیری از خودکشی آگاهانه اجتماعی، آموزش، تحقیق، ارزیابی و برنامه نویسی مداخله ارائه می دهیم.

اگرچه SESPM خواستار آزمایش های آزمایشی بیشتر است، اما زمینه مناسبی برای خیاطی برنامه های پیشگیری و مداخله فعلی به نیازهای خاص جمعیت فراهم می کند. علاوه بر این، مدل چند سطحی وعده ای را نشان می دهد که ارزیابی خطر خودکشی را به جلو می برد ( مانند توسعه الگوریتم های خطر خودکشی چند سطحی یا ابزار قضاوت حرفه ای ساختار یافته) برای غلبه بر محدودیت های فعلی در این زمینه. در نهایت، ما مجموعه ای از ویژگی های برنامه های پیشگیری از خودکشی مبتنی بر زیست محیطی اجتماعی را بیان می کنیم. این خدمات عبارتند از نیاز به پرداختن به عوامل خطر و حفاظتی با قوی ترین درجه پشتیبانی امپراتوری در هر لایه چند سطحی، ترکیب یک استراتژی ارزیابی برنامه جامع، و استفاده از انواع تکنیک های پیشگیری در سراسر سطوح پیشگیری.